Blog

UNESCO in ALBANIA: The worldwide protected Albanian treasures

Posted on 6 April 2023

Albanian culture represents indescribable value for the Albanian people, the country, and the region. Parts of this culture have a special place; they are paramount to the world heritage and serve as a testimony of the way of living of civilization, bearing great values. For this reason, we mustn’t lose them, but preserve and maintain them, and pass along the knowledge, so the next generations can understand and value their culture, proudly inherit their identity, improve and get inspired by these models of civilization. For this culture not to get lost, UNESCO has included, up until now, eight Albanian treasures in its lists of world heritage.

What is UNESCO?

After the second world war, terror and separation left a mark of incredible pain on the world’s memory. To secure peace, understanding, and sustainability in the world, The United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization was founded in 1945. UNESCO‘s mission is to contribute to building a culture of peace, eradication of poverty, sustainable development, and intercultural dialogue.

UNESCO në Shqipëri

Albania on The World Heritage List

Butrinti

Yes, this is Butrint of the “Twelfth Night”, otherwise known, as one of the favorite resting places for the Greco-Roman aristocracy of ancient times. It is located 25 km from the city of Saranda and extends from the shores of the Ionian Sea of the Delvina field. For the combination of the diverse natural landscapes with the remains and ancient artifacts of the Greco-Roman culture, Butrint enjoys the status of a golden name in the history of Albanian archaeology, the historical part is part of UNESCO since 1992, while the lake of Butrint is an Area Specially Protected, according to the Barcelona Convention of 1995. Here you can even see large blocks with Pelasgian inscriptions. Observing the historical points and enjoying the natural beauty are undoubtedly the primary and most important activities when visiting Butrint. Butrint is the historical evidence of the continuity of cultures that have affected the area, from the Greek period to the Middle Ages.

Berat and Gjirokastra historical centers

Berat and Gjirokastra are early settlements of southern Albania and their fortified historical centers, with the one-over-the-other house architecture of the Ottoman style, influenced by the ancient culture, but also because they have been and continue to be inhabited, they have crucial values for their period. Berat is well known for the grand castle, the two historical neighborhoods of Mangalem and Gorica, the stone bridge, the blue river Osum that divides them, etc. Gjirokastra, known as the stone city, with its gray pitched roofs, cobbled streets, the extraordinary panorama of characteristic two-story houses, its historic bazaar, and the beauty of the landscape. These historical centers are filled with rare beauty and precious values.

Ohrid Lake

Lake Ohrid is one of the oldest lakes in Europe and the world. Its age is estimated between 4 and 10 million years old and is of tectonic origin. The green waters are home to over 200 endemic species. Since the beginning of time, the lake has served as a source of life, communities, and civilizations have developed around it, and today two modern states lie around it. This is the deepest lake in the Balkans. The lake offers spectacular views and in Pogradec, it has traditionally served as a beach spot. You can spend your summer vacation, go for a relaxing day, enjoy the fantastic cuisine of the area, go fishing, or go boating on the lake.

Gashi River and Rrajca

Two natural treasures of Albania are part of a wealth shared between eighteen European countries. Gashi River and Rrajca are on UNESCO’s list of Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe. Rrajca represents a unique ecosystem near the border with North Macedonia, almost entirely untouched, rich in extraordinary landscapes and rare biodiversity. The Balkan Lynx can be found here too. Gashi River, on the other hand, is located in the north, near Valbona. A great amount of the area is covered in Beech forests. This area offers wonderful views, where the landscape of mountains merges with cold, crystal waters, and the greenery of the trees.

Albania on the Intangible Heritage List

Albanian iso-polyphony

Albanian iso-polyphony has been declared by UNESCO as an oral and spiritual heritage of the world. This way of singing, which is thought to have been inherited from ancient times, has a special technique and is a rare skill. Iso-polyphony has accompanied the Albanian people in history in the happiest and saddest moments, since we see that it is sung in times of sorrow, but also in times of joy. It is thought and accepted that the true origin place of Albanian iso-polyphony is the south, but can also be found in the north of the country. Those who listen say that this way of singing lifts the heart and fills it with unusual emotions. The melody, the technical difficulty, and the rich history make the iso-polyphonic song monumental.

Xhubleta, craftsmanship, and how is used

There are many legends about the origin, shape, and reasons why xhubleta is presented to us in such a form. One thing is certain, xhubleta comes from antiquity and is Albania’s passport in the field of ethnic costume design. This unusual suit takes its name from the emblematic, wrinkled bell-like shape of the skirt. Others think that the shapes of the costume, made with shajak straps are a tribute to the Albanian Alps. With an ensemble of delicate and original decorations, xhubleta combines colors with early decorative symbols that can be traced back in time to the Illyrians and even to the Crete-Mycenaean culture. However, xhubleta is important as evidence of the continuity of early ancient culture, but also for the craftsmanship of making it and how is used, a culture which unfortunately is in danger of being lost. As the latest Albanian cultural element included in UNESCO, xhubleta is in the attention of all authorities to be preserved as evidence of the way of life and millennial companion of highlands women.

Albania in the Memory of the World Collection

Codex Purpureus Beratinus

The Purple Codex of Berat (known as Codex Purpureus Beratinus) are two gospels found in Berat that belong to the group of seven purple codices that survive in the world today. Beratinus 1 belongs to the sixth century and represents one of the four oldest archetypes of the New Testament; is of great importance for understanding the development of biblical and liturgical literature in the world. Beratinus 2 belongs to the ninth century. Both codices are a precious asset that today, after restoration and replication for study and cultural reasons, are kept in the National Archives of Albania.

Blog

UNESCO në Shqipëri: Pasuritë e kulturës shqiptare që mbrohen në botë

Posted on 6 April 2023

Kultura shqiptare përfaqëson një pasuri të papërshkrueshme për shqiptarët, vendin dhe rajonin. Pjesë të saj kanë një rëndësi të veçantë, ato janë pjesë e rëndësishme e trashëgimisë botërore dhe paraqesin dëshmi të mënyrës së jetesës së qytetërimit me vlera të jashtëzakonshme. Për këtë arsye, është e rëndësishme që të mos humbin, por të ruhen dhe të mirëmbahen, dija për to të trashëgohet, në mënyrë që brezat e të ardhmes të mund të kuptojnë dhe të vlerësojnë kulturën, të trashëgojnë me krenari identitetin e tyre, të përmirësohen dhe të frymëzohen nga këto modele të qyetërimit. Për të mundësuar që kjo kulturë të mos zhduket, UNESCO ka bërë pjesë në listat e veta të trashëgimisë botërore, deri më tani, tetë pasuri shqiptare.

Çfarë është UNESCO?

Pas përfundimit të luftës së dytë botërore, terrori dhe përçarja kishin lënë gjurmë të pashlyeshme në kujtesën botërore. Për të siguruar paqen, mirëkuptimin dhe qëndrueshmërinë në botë, në 1945 u themelua Organizata për Arsimimin, Shkencën dhe Kulturën e Kombeve të Bashkuara. Misioni i UNESCO-s është të kontribuojë në ndërtimin e kulturës së paqes, çrrënjosjen e varfërisë, zhvillimin e qëndrueshëm dhe dialogut ndërkulturor.

Photo 3

Pas përfundimit të luftës së dytë botërore, terrori dhe përçarja kishin lënë gjurmë të pashlyeshme në kujtesën botërore. Për të siguruar paqen, mirëkuptimin dhe qëndrueshmërinë në botë, në 1945 u themelua Organizata për Arsimimin, Shkencën dhe Kulturën e Kombeve të Bashkuara. Misioni i UNESCO-s është të kontribuojë në ndërtimin e kulturës së paqes, çrrënjosjen e varfërisë, zhvillimin e qëndrueshëm dhe dialogut ndërkulturor.

Shqipëria në Listën e Trashëgimisë Botërore

Butrinti

Po, ky është Butrinti i “Natës së dymbëdhjetë”, apo njohur ndryshe, një nga vendodhjet e parapëlqyera të pushimit për aristokracinë Greko-romake të antikitetit. Ndodhet 25 km larg qytetit të Sarandës dhe shtrihet nga brigjet e detit Jon të fushëgropës së Delvinës. Për ndërlidhjen e peizazheve shumëllojshe natyrore me mbetjet dhe artefaktet e vyera antike të kulturës greko-romake, Butrinti gëzon statusin e një emri të artë në historinë e arkeologjisë shqiptare, pjesa historike është pjesë e UNESCO-s prej 1992, kurse liqeni i Butrintit është Zonë Veçanërisht e Mbrojtur, sipas Konventës së Barcelonës 1995. Madje këtu mund të shihni edhe blloqe të mëdha me mbishkrime pellazge. Vëzhgimi i pikave historike dhe shijimi i bukurive natyrore, janë pa dyshim aktiviteti parësor dhe më i rëndësishëm kur vizitoni Butrintin. Butrinti është dëshmia historike e vazhdimësisë së kulturave që kanë prekur zonën, prej periudhës greke deri në mesjetë.

Qendrat historike të Beratit dhe Gjirokastrës

Berati dhe Gjirokastra janë vendbanime të hershme të jugut të Shqipërisë dhe qendrat e tyre historike të fortifikuara, me arkitekturën e shtëpive të ndërtuara njëra mbi tjetrën të stilit ottoman, ndikuar nga kultura antike, por edhe për shkak se janë banuar e vazhdojnë të banohen, mbartin vlera të jashtëzakonshme. Berati njihet për kalanë shekullore, lagjet e tij historike, Mangalemin e Goricën, urën e gurtë dhe Osumin e kaltër që i ndan. Gjirokastra nga ana tjetër njihet si qyteti i gurtë, me çatitë e pjerrëta gri, rrugët e kalldrëmta dhe panoramën e jashtëzakonshme të shtëpive karakteristike dykatëshe, pazarin e vet historik dhe bukurinë e peizazhit. Këto qendra historike janë të veshura me bukuri të rrallë dhe vlera të çmuara.

Liqeni i Ohrit

Liqeni i Ohrit është një nga liqenet më të vjetër në Evropë dhe në botë. Vjetërsia e tij përllogaritet mes 4 deri në 10 milionë vite i vjetër dhe është me origjinë tektonike. Ujërat e gjelbërta janë shtëpi e mbi 200 specieve endemike. Që në krye të kohërave, liqeni ka shërbyer si burim jete, rreth tij janë zhvilluar komunitete, qytetërime dhe sot shtrihen dy shtete moderne. Ky është liqeni më i thellë në Ballkan. Liqeni ofron pamje spektakolare dhe në Pogradec shfrytëzohet si plazh. Mund të kaloni pushimet e verës, të shkoni për të kaluar një ditë të qetë, për të shijuar kuzhinën fantstike të zonës, për të peshkuar, apo për të vozitur me barkë në liqen.

Lumi i Gashit dhe Rrajca

Dy thesare të natyrës shqiptare janë pjesë e një pasurie të ndarë mes tetëmbëdhjetë vendeve të Evropës. Lumi i Gashit dhe Rrajca janë në listën e UNESCO-s si pjesë e pyjeve të ahut të lashtë e të qëmotshëm të Karpateve dhe rajoneve të tjera të Evropës. Rrajca përfaqëson një ekosistem unik natyror pranë kufirit me Maqedoninë e Veriut, thuajse e paprekur, me peizazhe të jashtëzoknshme dhe një biodiversitet të rrallë. Këtu mund të gjendet edhe rrëqebulli ballkanik. Lumi i Gashit nga ana tjetër, gjendet në veri të vendit, pranë Valbonës. Një pjesë e madhe e zonës rreth tij është e mbuluar me pyjet e ahut. Zona ofron pamje spektakolare, ku peizazhi malor kombinohet me ujërat e ftohta kristal, gjelbërimin e pemëve etj.

Shqipëria në Listën e Trashëgimisë Jomateriale

Iso-polifonia Shqiptare

Iso-polifonia shqiptare është shpallur nga UNESCO si pasuri gojore dhe shpirtërore e botës. Kjo mënyrë e të kënduarit që mendohet se është trashëguar që nga antikiteti, ka teknikë të veçantë dhe është një mjeshtëri e rrallë. Iso-polifonia e ka shoqëruar njeriun shqiptar në histori në momentet e veta më të gëzuara e më të trishtuara, duke qenë se shohim se ajo këndohet në rastë pikëllimi, por edhe në rasë gëzimi. Mendohet dhe pranohet se atdheu i vërtetë i iso-polifonisë shqiptare është jugu, por forma të saj gjejmë edhe në veri. Ata që e dëgjojnë shprehen se kjo mënyrë të kënduari ta ngre zemrën peshë e të mbush me emocione të pazakonta. Bukurtingëllimi, vështirësia teknike dhe historia e pasur, e bëjnë këngën iso-polifonike monumentale.

Xhubleta, dijebërja dhe përdorimi

Ka shumë gojëdhëna në lidhje me origjinën, formën dhe arsyet pse xhubleta na paraqitet në të tillë formë. Diçka është e sigurt, xhubleta vjen prej antikitetit dhe është pasaporta e shqipërisë në lëmin e kostumografisë etnike. Ky kostum i pazakontë, e merr emrin nga forma, tashmë emblematike, e rrudhur prej kambane e fundit të veshjes. Të tjerë mendojnë se rrudhjet e fundit të punuar me rripa shajaku janë nderim për rrudhjet e Bjeshkëve. Me një tërësi dekoracioni delikat dhe origjinal, xhubleta kombinon ngjyrat me simbole të hershme dekorative që mund të gjurmohen pas në kohë tek iliriët, madje edhe në kulturën kreto-mikenase. Mirëpo xhubleta është e rëndësishme si dëshmi e vazhdimësisë së një kulture të hershme antike, por edhe për dijebërjen e përdorimin e saj, kulturë e cila fatkeqësisht është drejt rrezikut të humbjes. Si elementi më i vonë kulturor shqiptar i përfshirë në UNESCO, xhubleta është në vëmendjen e të gjithë autoritieteve për tu ruajtur si dëshmi e mënyrës së jetesës dhe shoqëruese mijëvjeçare e grave malësore.

Shqipëria në Koleksionin e Kujtesës së Botës

Kodiku i Purpurt i Beratit

Kodikët e purpurt të Beratit (njohur si Kodiku i Purpurt i Beratit) janë dy ungjinj të gjetur në Berat që i përkasin grupit të shtatë kodikëve të purpurt që mbijetojnë sot në botë. Beratinus 1 i përket shekullit të gjashtë dhe përfaqëson një nga katër arketipet më të vjetra të Dhjatës së Re, me rëndësi të madhe pë të kuptuar zhvillimin e literaturës bibilike dhe liturgjike në botë. Beratinus 2 i përket shekullit të nëntë. Të dy kodikët janë një pasuri e çmuar që sot, pas restaurimit dhe replikimit për arsye studimore dhe kulturore, ruhen në Arkivin Kombëtar të Shqipërisë.

Tag: unesco

UNESCO in ALBANIA: The worldwide protected Albanian treasures

Posted on by etg
UNESCO in ALBANIA

Blog UNESCO in ALBANIA: The worldwide protected Albanian treasures Posted on 6 April 2023 Albanian culture represents indescribable value for the Albanian people, the country, and the region. Parts of this culture have a special place; they are paramount to the world heritage and serve as a testimony of the way of living of civilization, bearing great values. For this reason, we mustn’t lose them, but preserve and maintain them, and pass along the knowledge, so the next generations can understand and value their culture, proudly inherit their identity, improve and get inspired by these models of civilization. For this culture not to get lost, UNESCO has included, up until now, eight Albanian treasures in its lists of world heritage. What is UNESCO? After the second world war, terror and separation left a mark of incredible pain on the world’s memory. To secure peace, understanding, and sustainability in the world, The United Nations Educational, Scientific, and Cultural Organization was founded in 1945. UNESCO‘s mission is to contribute to building a culture of peace, eradication of poverty, sustainable development, and intercultural dialogue. Albania on The World Heritage List Butrinti Yes, this is Butrint of the “Twelfth Night”, otherwise known, as one of the favorite resting places for the Greco-Roman aristocracy of ancient times. It is located 25 km from the city of Saranda and extends from the shores of the Ionian Sea of the Delvina field. For the combination of the diverse natural landscapes with the remains and ancient artifacts of the Greco-Roman culture, Butrint enjoys the status of a golden name in the history of Albanian archaeology, the historical part is part of UNESCO since 1992, while the lake of Butrint is an Area Specially Protected, according to the Barcelona Convention of 1995. Here you can even see large blocks with Pelasgian inscriptions. Observing the historical points and enjoying the natural beauty are undoubtedly the primary and most important activities when visiting Butrint. Butrint is the historical evidence of the continuity of cultures that have affected the area, from the Greek period to the Middle Ages. Berat and Gjirokastra historical centers Berat and Gjirokastra are early settlements of southern Albania and their fortified historical centers, with the one-over-the-other house architecture of the Ottoman style, influenced by the ancient culture, but also because they have been and continue to be inhabited, they have crucial values for their period. Berat is well known for the grand castle, the two historical neighborhoods of Mangalem and Gorica, the stone bridge, the blue river Osum that divides them, etc. Gjirokastra, known as the stone city, with its gray pitched roofs, cobbled streets, the extraordinary panorama of characteristic two-story houses, its historic bazaar, and the beauty of the landscape. These historical centers are filled with rare beauty and precious values. Ohrid Lake Lake Ohrid is one of the oldest lakes in Europe and the world. Its age is estimated between 4 and 10 million years old and is of tectonic origin. The green waters are home to over 200 endemic species. Since the beginning of time, the lake has served as a source of life, communities, and civilizations have developed around it, and today two modern states lie around it. This is the deepest lake in the Balkans. The lake offers spectacular views and in Pogradec, it has traditionally served as a beach spot. You can spend your summer vacation, go for a relaxing day, enjoy the fantastic cuisine of the area, go fishing, or go boating on the lake. Gashi River and Rrajca Two natural treasures of Albania are part of a wealth shared between eighteen European countries. Gashi River and Rrajca are on UNESCO’s list of Ancient and Primeval Beech Forests of the Carpathians and Other Regions of Europe. Rrajca represents a unique ecosystem near the border with North Macedonia, almost entirely untouched, rich in extraordinary landscapes and rare biodiversity. The Balkan Lynx can be found here too. Gashi River, on the other hand, is located in the north, near Valbona. A great amount of the area is covered in Beech forests. This area offers wonderful views, where the landscape of mountains merges with cold, crystal waters, and the greenery of the trees. Albania on the Intangible Heritage List Albanian iso-polyphony Albanian iso-polyphony has been declared by UNESCO as an oral and spiritual heritage of the world. This way of singing, which is thought to have been inherited from ancient times, has a special technique and is a rare skill. Iso-polyphony has accompanied the Albanian people in history in the happiest and saddest moments, since we see that it is sung in times of sorrow, but also in times of joy. It is thought and accepted that the true origin place of Albanian iso-polyphony is the south, but can also be found in the north of the country. Those who listen say that this way of singing lifts the heart and fills it with unusual emotions. The melody, the technical difficulty, and the rich history make the iso-polyphonic song monumental. Xhubleta, craftsmanship, and how is used There are many legends about the origin, shape, and reasons why xhubleta is presented to us in such a form. One thing is certain, xhubleta comes from antiquity and is Albania’s passport in the field of ethnic costume design. This unusual suit takes its name from the emblematic, wrinkled bell-like shape of the skirt. Others think that the shapes of the costume, made with shajak straps are a tribute to the Albanian Alps. With an ensemble of delicate and original decorations, xhubleta combines colors with early decorative symbols that can be traced back in time to the Illyrians and even to the Crete-Mycenaean culture. However, xhubleta is important as evidence of the continuity of early ancient culture, but also for the craftsmanship of making it and how is used, a culture which unfortunately is in danger of being lost. As the latest Albanian cultural element included in UNESCO, xhubleta is in the attention of all authorities to […]

Read More…

UNESCO në Shqipëri: Pasuritë e kulturës shqiptare që mbrohen në botë

Posted on by etg
UNESCO në Shqipëri

Blog UNESCO në Shqipëri: Pasuritë e kulturës shqiptare që mbrohen në botë Posted on 6 April 2023 Kultura shqiptare përfaqëson një pasuri të papërshkrueshme për shqiptarët, vendin dhe rajonin. Pjesë të saj kanë një rëndësi të veçantë, ato janë pjesë e rëndësishme e trashëgimisë botërore dhe paraqesin dëshmi të mënyrës së jetesës së qytetërimit me vlera të jashtëzakonshme. Për këtë arsye, është e rëndësishme që të mos humbin, por të ruhen dhe të mirëmbahen, dija për to të trashëgohet, në mënyrë që brezat e të ardhmes të mund të kuptojnë dhe të vlerësojnë kulturën, të trashëgojnë me krenari identitetin e tyre, të përmirësohen dhe të frymëzohen nga këto modele të qyetërimit. Për të mundësuar që kjo kulturë të mos zhduket, UNESCO ka bërë pjesë në listat e veta të trashëgimisë botërore, deri më tani, tetë pasuri shqiptare. Çfarë është UNESCO? Pas përfundimit të luftës së dytë botërore, terrori dhe përçarja kishin lënë gjurmë të pashlyeshme në kujtesën botërore. Për të siguruar paqen, mirëkuptimin dhe qëndrueshmërinë në botë, në 1945 u themelua Organizata për Arsimimin, Shkencën dhe Kulturën e Kombeve të Bashkuara. Misioni i UNESCO-s është të kontribuojë në ndërtimin e kulturës së paqes, çrrënjosjen e varfërisë, zhvillimin e qëndrueshëm dhe dialogut ndërkulturor. Pas përfundimit të luftës së dytë botërore, terrori dhe përçarja kishin lënë gjurmë të pashlyeshme në kujtesën botërore. Për të siguruar paqen, mirëkuptimin dhe qëndrueshmërinë në botë, në 1945 u themelua Organizata për Arsimimin, Shkencën dhe Kulturën e Kombeve të Bashkuara. Misioni i UNESCO-s është të kontribuojë në ndërtimin e kulturës së paqes, çrrënjosjen e varfërisë, zhvillimin e qëndrueshëm dhe dialogut ndërkulturor. Shqipëria në Listën e Trashëgimisë Botërore Butrinti Po, ky është Butrinti i “Natës së dymbëdhjetë”, apo njohur ndryshe, një nga vendodhjet e parapëlqyera të pushimit për aristokracinë Greko-romake të antikitetit. Ndodhet 25 km larg qytetit të Sarandës dhe shtrihet nga brigjet e detit Jon të fushëgropës së Delvinës. Për ndërlidhjen e peizazheve shumëllojshe natyrore me mbetjet dhe artefaktet e vyera antike të kulturës greko-romake, Butrinti gëzon statusin e një emri të artë në historinë e arkeologjisë shqiptare, pjesa historike është pjesë e UNESCO-s prej 1992, kurse liqeni i Butrintit është Zonë Veçanërisht e Mbrojtur, sipas Konventës së Barcelonës 1995. Madje këtu mund të shihni edhe blloqe të mëdha me mbishkrime pellazge. Vëzhgimi i pikave historike dhe shijimi i bukurive natyrore, janë pa dyshim aktiviteti parësor dhe më i rëndësishëm kur vizitoni Butrintin. Butrinti është dëshmia historike e vazhdimësisë së kulturave që kanë prekur zonën, prej periudhës greke deri në mesjetë. Qendrat historike të Beratit dhe Gjirokastrës Berati dhe Gjirokastra janë vendbanime të hershme të jugut të Shqipërisë dhe qendrat e tyre historike të fortifikuara, me arkitekturën e shtëpive të ndërtuara njëra mbi tjetrën të stilit ottoman, ndikuar nga kultura antike, por edhe për shkak se janë banuar e vazhdojnë të banohen, mbartin vlera të jashtëzakonshme. Berati njihet për kalanë shekullore, lagjet e tij historike, Mangalemin e Goricën, urën e gurtë dhe Osumin e kaltër që i ndan. Gjirokastra nga ana tjetër njihet si qyteti i gurtë, me çatitë e pjerrëta gri, rrugët e kalldrëmta dhe panoramën e jashtëzakonshme të shtëpive karakteristike dykatëshe, pazarin e vet historik dhe bukurinë e peizazhit. Këto qendra historike janë të veshura me bukuri të rrallë dhe vlera të çmuara. Liqeni i Ohrit Liqeni i Ohrit është një nga liqenet më të vjetër në Evropë dhe në botë. Vjetërsia e tij përllogaritet mes 4 deri në 10 milionë vite i vjetër dhe është me origjinë tektonike. Ujërat e gjelbërta janë shtëpi e mbi 200 specieve endemike. Që në krye të kohërave, liqeni ka shërbyer si burim jete, rreth tij janë zhvilluar komunitete, qytetërime dhe sot shtrihen dy shtete moderne. Ky është liqeni më i thellë në Ballkan. Liqeni ofron pamje spektakolare dhe në Pogradec shfrytëzohet si plazh. Mund të kaloni pushimet e verës, të shkoni për të kaluar një ditë të qetë, për të shijuar kuzhinën fantstike të zonës, për të peshkuar, apo për të vozitur me barkë në liqen. Lumi i Gashit dhe Rrajca Dy thesare të natyrës shqiptare janë pjesë e një pasurie të ndarë mes tetëmbëdhjetë vendeve të Evropës. Lumi i Gashit dhe Rrajca janë në listën e UNESCO-s si pjesë e pyjeve të ahut të lashtë e të qëmotshëm të Karpateve dhe rajoneve të tjera të Evropës. Rrajca përfaqëson një ekosistem unik natyror pranë kufirit me Maqedoninë e Veriut, thuajse e paprekur, me peizazhe të jashtëzoknshme dhe një biodiversitet të rrallë. Këtu mund të gjendet edhe rrëqebulli ballkanik. Lumi i Gashit nga ana tjetër, gjendet në veri të vendit, pranë Valbonës. Një pjesë e madhe e zonës rreth tij është e mbuluar me pyjet e ahut. Zona ofron pamje spektakolare, ku peizazhi malor kombinohet me ujërat e ftohta kristal, gjelbërimin e pemëve etj. Shqipëria në Listën e Trashëgimisë Jomateriale Iso-polifonia Shqiptare Iso-polifonia shqiptare është shpallur nga UNESCO si pasuri gojore dhe shpirtërore e botës. Kjo mënyrë e të kënduarit që mendohet se është trashëguar që nga antikiteti, ka teknikë të veçantë dhe është një mjeshtëri e rrallë. Iso-polifonia e ka shoqëruar njeriun shqiptar në histori në momentet e veta më të gëzuara e më të trishtuara, duke qenë se shohim se ajo këndohet në rastë pikëllimi, por edhe në rasë gëzimi. Mendohet dhe pranohet se atdheu i vërtetë i iso-polifonisë shqiptare është jugu, por forma të saj gjejmë edhe në veri. Ata që e dëgjojnë shprehen se kjo mënyrë të kënduari ta ngre zemrën peshë e të mbush me emocione të pazakonta. Bukurtingëllimi, vështirësia teknike dhe historia e pasur, e bëjnë këngën iso-polifonike monumentale. Xhubleta, dijebërja dhe përdorimi Ka shumë gojëdhëna në lidhje me origjinën, formën dhe arsyet pse xhubleta na paraqitet në të tillë formë. Diçka është e sigurt, xhubleta vjen prej antikitetit dhe është pasaporta e shqipërisë në lëmin e kostumografisë etnike. Ky kostum i pazakontë, e merr emrin nga forma, tashmë emblematike, e rrudhur prej kambane e fundit të veshjes. Të tjerë mendojnë se rrudhjet e fundit të punuar me rripa shajaku janë nderim për rrudhjet e Bjeshkëve. Me një tërësi dekoracioni delikat dhe […]

Read More…